Categorie: Expo

Categorieën
Expo Kunstenaar

We Are Nowhere And It’s Now

‘Tijd’, een fenomeen dat erg uiteenlopende vormen, interpretaties en denkbeelden met zich meebrengt, is het centrale thema van de expo We Are Nowhere And It’s Now. De wens om de tijd te vertragen, de subjectieve tijdsbeleving versus de onverbiddellijke kloktijd, het optrekken van de sluitertijd en de invloed van tijd op verschillende acties zijn slechts enkele onderliggende concepten die via de geëxposeerde werken tot uitdrukking komen.

Ann Eysermans, Esther van Waalwijk en Rein Vanvinckenroye hebben gedurende twee jaren ‘de tijd genomen’ om hun beelden met betrekking tot het tijdsbegrip op elkaar af te stemmen. Rein presenteert een serie olieverfschilderijen over zijn reis naar het denkbeeldige land Vinistan en reeksen ‘dagwerkjes’ in de vorm van tekeningen en aquarellen. Ann toont een aantal bijzondere reeksen van conceptuele werken waarin de tijd opzettelijk wordt vertraagd en waarin onzichtbare superposities van tijdlagen naar de oppervlakte worden gebracht. Esther maakt installaties, fotografische etsen en foto’s gemaakt met een camera uit 1890. Drie visuele tijdswerelden of ‘eigentijden’ komen samen op een bepaald ogenblik in de ruimtetijd. Samenvattender kan het haast niet aangekondigd worden. Hoe deze verschillende tijdsrelaties naast, over en mét elkaar interageren, kan worden overgelaten aan de toeschouwer, die op een (wel)bepaald moment de tijdswerken aanschouwt. Neem uw tijd, vergeet de zogezegde voortgang, een tikkende klok.

Rein Vanvinckenroye maakt momenteel een reeks figuratieve schilderijen van verschillende plaatsen die uit onze wereld zouden kunnen komen, maar niets is minder waar: de schilderijen verbeelden een reis naar Vinistan. Meer nog, ze tonen de weg naar Vinistan met voornamelijk een focus op de momenten dat er uitgerust moet worden.

Het zijn gebeurtenissen die vroeg in de ochtend of later op de avond plaatsvinden. Ze tonen plaatsen waar iemand (als gast) overnachtte of passeerde tijdens de reis.

De schilderijen tonen niet de aankomst op Vinistan maar de weg ernaartoe.

Verder presenteert Rein ‘dagwerkjes’, een reeks tekeningen/aquarellen die hij elke dag gedurende een periode van vier jaar maakte. 365 werkjes werden geselecteerd en ondergebracht in mappen. De selectie representeert de maand Monad, een maand die in onze tijdsindeling niet bestaat maar wel in Vinistan. Ook beelden die in Vinistan werden gemaakt, zijn terug te vinden in een map.

De rode lijn die je ontwaart in sommige schilderijen duidt het moment aan waarop er in het schilderij de focus werd gelegd. Deze lijn is een tijdsaanduiding, een voorstelling van de tijd. De richting van de tijd is relatief en is slechts een conventie. Tijd verspreidt zich immers in alle richtingen.

Naast deze tweedimensionale werken toont Rein ook zijn muziekdoosjes, ‘mementoboxen’ genaamd. Naast een 50-tal prototypes zijn er twee doosjes die composities van Ann en Esther bevatten.

 www.reinvanvinckenroye.be

Esther van Waalwijck toont in deze expo drie verschillende soorten werk.

17 seconds fotografie

Sinds 2011 maakt Esther foto’s met een technische veldcamera uit 1890. De sluitertijd voor deze foto’s bedraagt ongeveer 17 seconden. Het fotografisch moment wordt dusdanig uitgerekt, waardoor een donkere verstilling ontstaat. Esthers modellen moeten tijdens deze 17 seconden bewegingloos poseren. Het werken met deze specifieke techniek vergt dus een enorme inspanning van zowel het model als de fotograaf. Ieder negatief wordt in de donkere kamer handmatig ontwikkeld, waarna het vervolgens digitaal wordt omgezet in een positief. Dit proces is het tegenovergestelde van een ‘snapshot’.

Esther onderzoekt de mogelijkheden om beweging en verstilling te combineren tijdens deze uitgerekte tijdsspanne, waardoor de resultaten deels onvoorspelbaar en ongrijpbaar worden.

Spinning Wheel (installatie en boek)

De windmolentjes die je hier en daar in een weide op afgelegen plekken in Nederland vindt, zijn vrijwel onopgemerkt. De molentjes helpen door middel van een kleine pompinstallatie het waterniveau in de weide op peil te houden. Ieder molentje trekt als het ware zijn eigen plan. Sommige draaien hard, sommige zacht, anderen tegen de klok in, of er staat eentje stil. Het molentje als visueel object is een soort klok die zelf beslist wat het met de tijd doet. Spinning Wheel is zowel een ode aan het ontsnappen aan de kloktijd als aan het verdwalen in een landschap.

Esther ging een samenwerking aan met dichter Arnoud Rigter met als wens de molentjes in taal en beeld op een poëtische en ongrijpbare manier vast te leggen. 

De foto’s en de tekst zijn geprint op kalkpapier. Kalkpapier is enigszins doorzichtig en laat de landschappen en de tekst in elkaar overvloeien.

Het boek Spinning Wheel is een exclusief – genummerd en gesigneerd – boek, in een oplage van 100 exemplaren. Het omslag van het boek is gemaakt uit aluminium; het materiaal waaruit de meeste molentjes vervaardigd zijn.

Landschapsfotografie Landscape and Silence / fotografische etsen

Esther is gefascineerd door ’tussenin’ gebieden. Bijvoorbeeld het moment of het gebied tussen dag en nacht, land en zee, eb en vloed, leven en dood. Dit thema komt in een deel van haar installatiewerk maar ook in haar fotografie terug. Ook in deze tussenin gebieden lijkt de subjectieve tijdservaring af te wijken van de kloktijd.

Qua techniek is het maken van fotografische etsen gecompliceerd. Hierbij worden verschillende kleuren etsplaten laag over laag gedrukt op etspapier, met een traditionele etspers. Deze techniek genereert de uitstraling en gevoeligheid van een aquarel. De traagheid en intensiteit van dit proces staat ook weer lijnrecht tegenover de snelle en vaak vluchtige fotografie van vandaag.

www.esthervanwaalwijk.nl

Ann Eysermans is componist, performer en conceptueel kunstenaar. In haar visueel werk komt steeds een onderliggend idee, onmiddellijk of indirect, tot uitdrukking.

In de werken die Ann tijdens deze expo toont, komen zowel het opzettelijk vertragen van de tijd als gelaagde tijdslagen naar voren. De werken die de titel Pitruspluis dragen, werden gecreëerd met het witte sponsachtig merg dat zorgvuldig uit de Pitrusplant werd gehaald. Deze bezigheid nam uren, zelfs dagen in beslag. Met dit werk wil ze onderzoeken of een kunstwerk ‘meer waard’ wordt als er immens veel tijd in geïnvesteerd wordt.

In haar Scratch paintings, een serie ‘krasschilderijen’, geheel analoog aan krasbiljetten, liggen onder de zichtbare kraslagen verhalen te wachten om eventueel ontdekt te worden. Het actieve proces van wegkrassen is zowel destructief als onthullend; wat eens verborgen was, komt aan het licht, maar wel ten koste van wat eerst zichtbaar was. Een gelijkaardig concept komt tot uitdrukking in Secrets, een reeks objecten die telkens een geheim in zich dragen. De drang om het object te deconstrueren – het geheim openbaren – is steeds aanwezig.

Ook in Laatste lagen blauw liggen stukjes verleden in de vorm van verflagen op elkaar. Enkel de bovenste laag, een random mengsel van verschillende soorten blauw, is zichtbaar. De spanning tussen randomness en strikte bepaaldheid ligt eveneens besloten in Willekeur, een reeks waarin dobbelstenen deel uitmaken van een (welbepaalde) configuratie. De dobbelstenen bevinden zich zowel in een vierkant kader aan de muur als in glazen bokalen.

Biljet eerste klas van Kessel naar Lier voor een hond of kat aan de leiband bestaat uit 7 ingekaderde treinbiljetten voor, jawel, een hond of kat aan de leiband voor een enkele reis eerste klas van Kessel naar Lier, op 7 welgekozen data tussen 10 november en 24 december 2023. Deze treinreis die, als er geen vertragingen plaatsvinden, 4 minuten bedraagt, verbeeldt een stukje tijd waarin waardering, empathie en begrip voor een viervoetige metgezel bevraagd wordt.

De werken met de gelijknamige titel We Are Nowhere And It’s Now, gecreëerd met kleurpotloden waarin quasi alle mogelijke grijswaarden tussen zwart en wit aan bod komen, representeren de beleving van het nergens-zijn. In de eerste reeks lijkt een hondachtige te wachten in een treinstation dat geen echte bestemming is. De tweede reeks verbeeldt naamloze gebouwen uit een bepaalde tijd, waarin niemand aanwezig lijkt te zijn. De toeschouwer komt terecht in een wereld waar we nergens zijn, maar wel nu, op dit moment (wat dat precies moge betekenen laten we in het midden).

www.anneysermans.be

Categorieën
Expo Kunstenaar

FRAGS and flarden

FRAGS & FLARDEN is het resultaat van een bijzonder project.

Twee groepen kunstenaars geven een eigen invulling aan eenzelfde werkwijze, namelijk het uitwisselen van frags (fragmenten).

Aan de ene kant vinden we de leden van GLOBAL ART PROJECT (kortweg GAP), een internationaal collectief dat in 2013 werd opgericht door de kunstenaars Carl Heyward uit de VS, Akiko Suzuki uit Japan, Chaewon Oh uit Korea, Lorna Crane uit New South Wales en Vered Gerstzenkorn uit Israël. Nadat ze elkaar online hadden ontmoet, begonnen ze per post frags uit te wisselen en raakten gefascineerd door de nieuwe werken die hiermee gecreeërd werden, alsook door de mogelijkheid om in volle vrijheid van expressie, over taal en cultuur heen, te communiceren met diverse kunstenaars van over de hele wereld.
Als ‘frags’ definiëren zij gevonden papiertjes, afgescheurde billboards, lapjes stof, boodschappenlijstjes, foto’s en negatieven, weggegooide spullen die een nieuw leven krijgen door een andere kunstenaar die deze ruwe materialen verwerkt als onderdeel van mixed-media collages of schilderijen.

Van het huidige ledenbestand (79 artiesten, werkzaam in 17 landen) zouden 31 leden ingaan op de oproep om in Lier ‘fragswerk’ te presenteren rond een gezamenlijk thema, De deelnemende artiesten komen voornamelijk uit de VS, maar ook uit Argentinië, Mexico, Canada Korea, Japan, Zwitserland, Italië, Frankrijk, Zweden, Iran, Indië en België.

Aan de andere kant staat een groep van 6 Belgische kunstenaars,

Geïnspireerd door het principe van uitwisseling binnen GAP, nodigt Frédérique Rennuit in 2022  Ils lambrichts en Anke Vielfont uit voor een uitwisselingsproject met aangepaste spelregels. Ondanks het feit dat ze elkaar bij aanvang van dit project niet of amper kenden, wisselen ze geen vondsten uit maar fragmenten van hun eigen werk. Deze ‘frags’ worden vervolgens in alle vrijheid geïntegreerd in hun persoonlijk oeuvre, hiermee als kunstenaar een bijzondere communicatie zonder woorden op gang zettend, die hen al snel ook als mens dichter bij elkaar zou brengen.

Na de exporeeks ‘O VER’ (oa bij Galerij Artisjok te gast) zetten de 3 hun uitwisselingstraject in 2023 verder met 3 nieuwkomers : Eline Ouwendijk, Ingrid Westhovens en Marianne Vanherreweghe.

‘Frags & Flarden’ werd een project vol nieuwe uitdagingen.

Verrast door het feit dat deze Belgische kunstenaars voornamelijk werken met frags in 3D, nodigt Carl Heyward, bezieler van GAP, hen uit om samen tentoon te stellen. Met als leidraad ‘de gehavende restanten van dromen’ wisselen de 6 Belgische kunstenaars én de GAP-leden in eigen groep frags uit en zetten zich aan het werk. Eline, Frédérique en Anke zullen hiernaast ook nog tijd vinden om enkele werken te maken met frags ontvangen van GAP.

Deelnemende Belgische kunstenaars

Ils Lambrichts – Eline Ouwendijk – Frédérique Rennuit –  Marianne Vanherreweghe – Anke Vielfont –  Ingrid Westhovens

Deelnemende leden van het GAP-collectief

Carl Heyward usa  

Akiko Suzuki usa/japan 

Chaewon Oh korea        (3 oprichters van het collectief)

aangevuld met volgende toegetreden leden :

Michele Atkinson canada

Sandee Johnson usa

Helen S. Cohen usa

Ale Feijo argentina

Nancy Perry usa

Naomi Middelmann switzerland

Mikel Frank usa

Teri Dryden usa

Helene Öfwerström sweden

Kari Manwiller usa

Mar Daines. france

Saeed D’shab iran / usa

David Jenowe usa

Linda Coppens belgium / spain

Elise Marshall usa

Lynn Arnold usa

Glen Rogers mexico

Michael Shemchuk usa

Phil Coucke belgium

Sarah O’hala usa

Francesca Lamberti italy

Colleen Gianatiempo usa

Pamela Pitt usa

Christine Verhaert belgium

Categorieën
Expo Kunstenaar

L’esprit de l’Artiste

Als opkomend kunstenaar met je werk naar buiten treden is niet eenvoudig. Na een opleiding in een kunstinstelling als de Lierse beeldacademie is de communicatie naar een geïnteresseerd publiek vaak een moeilijk te nemen hindernis, zeker als je er alleen voorstaat.
Deze tentoonstelling L’esprit de l’Artiste (van 23 september 2023 tot 29 oktober 2023), georganiseerd door de Vrienden van de Academie, heeft de ambitie een ‘wonderwall’ aan te bieden van talent bij plaatselijke opkomende kunstenaars. Er is een diversiteit te zien aan stijlen, thema’s, technieken, mediums en culturele achtergronden. Daarvoor gingen de Vrienden van de Academie nu reeds voor de 4de keer een samenwerking aan met een galerij en zochten ze naar de juiste ruimte en een breed artistiek netwerk.
Galerij Artisjok heeft in Lier en omstreken een stevige reputatie en biedt ons met het voormalige handelspand Esprit in de Antwerpstraat 64 een toplocatie aan in het commerciële hart van Lier. Onder leiding van galerijhouder Peter Everaert en een jury van deskundigen is er een kwalitatieve selectie gebeurd van de ingediende werken. Hij staat ook in voor de presentatie, permanentie (donderdag,vrijdag,zaterdag,zondag van 14 tot 18 uur) en de verkoop in zijn galerij tijdens de twee maanden durende expo.
De Vrienden van de Academie kunnen samen met galerij Artisjok een boeiende en inspirerende expo realiseren die een breed publiek en het opkomende talent in onze stad verbindt. De titel van de expo is een knipoog naar het vroegere handelspand van Esprit, maar ook een verwijzing naar de creatieve ‘geest’ van nieuw talent.

Categorieën
Expo Kunstenaar

Re-use, Re-model, Re-wear

Peter Everaert van Galerij Artisjok bracht drie kunstenaressen bij elkaar die wel elk een eigen werkwijze hebben, maar toch in een zelfde mindset kleding ontwerpen en tegelijk rekening houden met de ecologische weerslag van de kledingindustrie. Massa’s mensen zijn nauwelijks begaan met hun overconsumptie van kleren. Overschotten en afgedankte kleren komen bij voorbeeld in massale hoeveelheden in ontwikkelingslanden terecht, waar ze de aarde en het water verontreinigen. Alle drie willen deze kunstenaressen op een andere manier tegen kleding aankijken. Niet alleen komen ze op voor hergebruik en recyclage van materialen, ook maken ze ieder voor zich een transformatie door in hun artistieke bedrijvigheid. En voor alle drie is ‘water’ een element dat de transformatie begeleidt. Water als zuiverend element. De onderdompeling in water symboliseert ook een nieuwe geboorte, een nieuw leven.

De Letse Santa Lacare was uitgekeken op haar maatwerk in de textiel- en kledingsector en heeft zich toegelegd op meer kunstzinnige creaties. Met de artistieke bagage die ze in Londen opdeed ontwerpt ze nu kleding vanuit een nieuwe invalshoek. Ze toont een reeks installaties van draagbare ontwerpen, en daarnaast een fotoshoot van modellen in haar kleding die zich onderdompelen in water.

Lucienne Van Dingenen ontwierp aan de modeacademie reeksen geïnspireerd door ‘yin en yang’ en door de film The birds van Alfred Hitchcock. Die inspireerden haar nu tot een transformatie met hergebruik als belangrijkste statement in haar kledingontwerpen. Ze presenteert een veertigtal unieke gebreide kledingstukken, waaronder heel speciale ‘longsleeve’ arm-warmers. Daarnaast beschildert en hergebruikt ze interieurspullen als flessen en borstbeelden in de kleuren van water. Met allerlei knipsels maakt ze ook collages en posters met golven van water als herkenbaar motief.

De Oekraïense Masha Plokhuta ziet in de desintegratie van de zo bestand geachte innerlijke wereld, onder meer door de oorlog, een stimulans om van binnen uit een nieuwe ontwikkeling te laten aanbreken. Als je alles verliest kan alles ook opnieuw beginnen, en kan er een nieuwe versie van jezelf groeien die je je voordien niet kon voorstellen. In haar veelkleurige, uitbundige ontwerpen kijkt ze naar de wereld met de ogen van iemand die heel bewust opnieuw geboren wordt.

Voor het schoeisel van hun modellen konden de kunstenaressen een beroep doen op de schoenen van de bekende ontwerpster Karin Maas. Een weetje: voor de grote pop opgehangen bij de ingang van de galerij (en op de affiches), gezamenlijk aangekleed door de drie kunstenaressen, stond Peter Everaert model. Op de opening van de tentoonstelling op zaterdag 9 september zullen, als een Tableau Vivant, Peter en zijn vrouw Kristine, een tiental modellen, een dragqueen en de drie kunstenaressen zelf gekleed gaan in hun ontwerpen. En er zal ook water aan te pas komen. Met deze tentoonstelling laat Galerij Artisjok het nieuwe tentoonstellingsjaar met veel enthousiasme op spectaculaire wijze van start gaan.

Categorieën
Expo Kunstenaar

ORGANISCHE EXPRESSIES EN DOODLE DROMEN: EEN DUOTENTOONSTELLING

De tentoonstelling ‘Organische expressie en doodle dromen’ brengt erg verschillend werk van twee kunstenaars samen, het ene in een meer beschouwelijke vorm, het andere als een uitbundige viering van de creativiteit.  

Jan Duytschaever, een gerenommeerde beeldhouwer en installatiekunstenaar uit Damme, maakt sculpturen met natuurlijke vormen die blijk geven van een evenzeer natuurlijk aanvoelende esthetiek. Zijn objecten in keramiek en polyester, vaak in markante kleuren, die hij graag tot hun recht laat komen in een sobere context, lijken in zichzelf besloten entiteiten. Vandaar dat hij er vaak in een tekst of op een pancarte uitleg bij geeft. Zijn werk situeert zich op het raakvlak van natuur en technologie, waar hij een spanningsveld tot uiting brengt tussen lichaam en geest, ratio en intuïtie. Vanuit zijn bewondering voor de mechaniek en de esthetiek van oude machines, vaak met de hand gemaakt, creëert hij ook machineachtige sculpturen. Daarmee roept hij, naast zijn bewondering, vragen op over de impact van de technologie op de samenleving, en hoever die invloed kan gaan. ‘Er woedt een onrust in mij door die vragen’, zegt hij, en met de verwarrende sfeer die dat werk uitstraalt, probeert hij die over te brengen op de toeschouwer. 

Joke Neyrinck (°82), vrouw van de Vlaamse zanger Augustijn Vermandere, is ook bekend als Jook Doodle. Ze is bekend geworden doordat ze in 2017 haar volledige huis heeft volgedoodled, waarmee ze ook de internationale pers haalde (Metro UK, The Independent, enz…). In 2023 was ze het Belgisch jurylid van de internationale’ Redbull doodleart’-wedstrijd. In januari 2023 verscheen Jook in Iedereen Beroemd (vrt). Zij tekent en schildert doodles op doek. Doodles (in het Nederlands ‘droedels’) zijn losse tekeningen zonder welbepaald doel, die tot stand komen door gedachteloos lijnen op papier te zetten. In een uitbundige overdaad creëert zij er grappige, abstracte, surreële taferelen mee, met figuurtjes die op monstertjes lijken, maar dan in een geheel dat lieflijkheid en schattigheid uitstraalt. Haar spontane creativiteit en opgewekte verbeeldingswereld, die een ware visuele traktatie opleveren, krijgen zodanig kleurrijk en levendig vorm, dat ze de toeschouwer onweerstaanbaar betrekken in hun vrolijkheid.  

Categorieën
Expo Kunstenaar

Summer of glass 2023

Glas is een oeroud materiaal: het werd voor het eerst gebruikt in het Midden-Oosten, zo’n 7000 jaar geleden. Het bestaat hoofdzakelijk uit het element silicium, en door er bij voorbeeld lood aan toe te voegen bekomt men kristal. Kleuren verkrijgt men door toevoeging van metaaloxydes. Vandaag bestaan er meer dan 200 soorten glas, elk met hun specifieke toepassing. 

Glas kan zowel warm als koud bewerkt worden. Om het te gieten, plooien, samen te smelten of in  vorm te smelten moet het warm zijn. Graveren, zandstralen en lijmen gebeurt dan weer in koude toestand. 

De meeste glazen voorwerpen kennen we als gebruiksvoorwerpen. Daarvan getuigen vele antieke en meer recente vondsten. Eeuwen lang werden glazen voorwerpen aangemaakt in grote getallen in vaak grote ateliers. Rond 1960 deed zich echter grote vernieuwing voor. Op de Wereldtentoonstelling in 1958 was voor het eerst Tsjecho-Slowaaks glas te zien, unieke glazen voorwerpen afkomstig van moderne studio’s. 

‘Studio glass’ is een nieuwe beweging in het kijken naar, denken over en werken met glas. Er komen nieuwe vormen en kleuren, de glazenier wordt een zelfstandig kunstenaar met een eigen techniek en een moderne werkwijze. Samen met de Verenigde Staten neemt België het voortouw in deze nieuwe beweging – en daar mag men best trots op zijn. De kunstenaars gebruiken nieuwe producten en materialen, en nieuwe toestellen en technieken, zoals werken met lasers op en in glas. En ze snijden en graveren met waterjets. Maar ook digitaal snijden, graveren en drukken, en het gebruik van de 3D-printer hebben hun intrede gedaan. 

De tentoonstelling ‘Summer of glass 23’  brengt het werk van liefst 23 Belgische en Nederlandse glaskunstenaars samen, in een grote verscheidenheid. Zij bieden met dat werk een breed overzicht van de recente ontwikkelingen in de glaskunst. De bezoeker krijgt een zicht op een waaier van opvattingen, werkwijzen en technieken die elke kunstenaar apart zich eigen heeft gemaakt om zijn unieke glaskunstvoorwerpen tot stand te brengen. 

Categorieën
Expo Kunstenaar

In between worlds

De tentoonstelling ‘In between worlds’  brengt tien kunstenaars met een grote variatie aan stijlen en technieken bijeen, in een presentatie van even zo veel artistieke werelden.

De landschapsschilderijen van Cédric Estercam kan je bekijken als een buitenstaander, met een objectieve blik. Maar evenzeer nodigen ze de toeschouwer uit tot een interpretatie, vooral van de aparte kleurenkeuzes die de kunstenaar gemaakt heeft, voor de ongewone sfeerschepping van zijn voorstelling. En als de toeschouwer dat wil, kan hij ook deel uitmaken van de landschappen door er volledig in op te gaan.

Camille van de Velde is opgeleid als multi-disciplinaire artiest. De diversiteit van haar werk wordt samengebracht door een onderliggende ‘rode draad’ die kijkt naar dualiteit. Het vinden waar ogenschijnlijk tegengestelde dynamieken samenkomen, is haar onderliggende verhaal. Wanneer beide met elkaar verzoenen, opent zich een derde ruimte, waar een andere dialoog vorm kan geven aan andere denkparadigma’s die mogelijk voorbij de dualiteit liggen.

Het werk van Marijke Aerts komt zeer intuïtief tot stand. Voor haar schetsen laat ze zich leiden door onbewuste of automatische impulsen, zonder vooropgezet doel. Uit het vaak bevreemdende samenspel dat dit oplevert, leidt ze vormen en composities af met een bijzonder perspectief. Die zet ze – nu wel gecontroleerd en doelbewust – om in schilderijen van surreële of absurdistische werelden.

Ook het werk van Eva Nauwelaerts gaat uit van een langdurig intuïtief proces. Met een diversiteit aan materialen legt ze in een verregaande detaillering en een spel van licht en reflectie fasen in een zekere transformatie of een metamorfose vast. Door de uitgesproken miniaturisering die haar werk kenmerkt, noopt ze de toeschouwer tot aandachtig kijken.

An Claes gaat op zoek naar het verborgene in de onbekende mensen die je alleen als vluchtige voorbijganger ontmoet. Welke emoties schuilen er in de schoonheid van hun imperfectie? Maskers, kostuums en droomwerelden waarin een vrolijke tristesse heerst, aangebracht met vegen, strepen en ruwe lijnen, geven uiting aan alledaagse, maar onuitgesproken gedachten en gevoelens.

Ilke Geerts voelt zich aangesproken door het nachtleven, de sociale structuren die er te bespeuren vallen, vaak ook het persoonlijke isolement en een bevreemdende eenzaamheid in een publieke ruimte. Voor haar werk erover (en haar interpretatie van dit nachtleven) gaat ze meestal voort op eigen ervaringen in haar omgeving. Daarnaast heeft ze een bijzonder oog voor alledaagse dingen, op zo’n manier dat de banaliteit ervan wordt doorgetrokken tot in de absurditeit.

João Sineiro stelt koning Oedipus voor, meer als een concept dan als een portret, door de verf direct met het paletmes op het doek aan te brengen. De klassieke koningen die we allemaal kennen, zijn vervangen door nieuwe hedendaagse koningen en koninginnen: de beroemdheden. En zij worden ons gepresenteerd alsof zij evenzeer door God zijn uitverkoren. Maar door de sociale media die hen opvoeren is ook hun macht en uitstraling verbrokkeld. In de voorstelling van de uitgeholde betekenis van het koningschap door Sineiro zien we hoe de ‘koningen’ blijk geven van wat ze net trachten te verbergen.

In de olieverfschilderijen en pasteltekeningen van Frederik Schnieders vallen de verwijzingen naar de renaissance op, en naar de oriëntalisten en de impressionisten. Een grote variatie aan ideeën en inspiratie voor zijn thema’s ontleent hij aan foto’s van zijn directe omgeving en zijn hechte vriendenkring. Op zijn doeken komen lagen van personages en taferelen in verschillende dimensies samen in een geheel op zichzelf staande kleurrijke wemeling van leven.

Het fotografisch werk van Jonathan Karsilo is een aanhoudende zoektocht naar antwoorden door middel van autonome beelden en verstild idioom.  Hij tracht beeldend een antwoord te formuleren op de vraag of je iets kan missen wat er nooit is geweest. Door vage herinneringen, sterke verlangens en een diep gemis te verbeelden, is hij in staat ze een plaats te geven en ook los te laten.

Deze kunstenaars werden bijeengebracht door Iris Van der Kerken, van wie ook hier werk te zien is. Daarnaast exposeert ze nog meer werk, samen met dat van Lebuïn D’Haese, in de aangrenzende galerij, onder de titel ‘Tussen twee werelden’.

Categorieën
Expo Kunstenaar

Tussen twee werelden

Het recentere werk van Iris Van der Kerken, tekeningen en olieverfschilderijen, is uitgesproken figuratief en verhalend, met een symbolistische inslag. Ze toont wouden of stranden met een diepe betekenisondergrond, waar soms anonieme figuren in rondwaren, als dwalen ze in een existentieel isolement rond in hun leven. Ze lijken zich opgelaten of in de steek gelaten te voelen, niet helemaal verschillend van de migranten die schipbreuk hebben geleden in de reeks ‘Help is on its way’. Steeds baden haar donker-wazige voorstellingen in een geheimvolle, surreële sfeer. Elk werk geeft uiting aan algemeen-menselijke gevoelens, die herkenbaar zijn voor de toeschouwer, en die hem uitnodigen, in een contemplatief moment, even stil te staan bij en deel uit te maken van haar klein, sereen universum. Maar soms toont ze ook sterk autobiografisch getinte taferelen, waarin ze reflecteert over wie ze is en waar ze staat, als kunstenares en als individu, in het alledaagse leven waarin ze omgaat. In deze tentoonstelling presenteert ze een eerste reeks werken geïnspireerd door het gedicht ‘The great garden’ van Edith Södergran, die een dialoog aangaan met de beelden van Lebuïn D’Haese.

Lebuïn D’Haese houdt zich in zijn werk ver van de ‘kunst om de kunst’, want het kunstenaarschap is voor hem niet vrijblijvend. Kunst heeft een functie in de maatschappij waaruit ze ontstaat, en daarom ook heeft ze voor hem maar één onderwerp: de mens, die hij presenteert als de hedendaagse ‘ecce homo’ (‘ziehier de mens’), in zijn ontdaanheid of vrolijkheid, in al zijn dagelijksheid. Lebuïn D’Haese is een geëngageerde kunstenaar doordat hij diep begaan is met die mens in al zijn menselijkheid, in zijn soms kommervol bestaan, dat zich ook wel eens voordoet als een ‘comédie humaine’ – vandaar ook soms dat vleugje ironie in zijn werk (vooral in de titels ervan). Zijn beelden, in brons of keramiek, zonder veel details vormgegeven, geven blijk van een ingehouden gevoelswereld die net door de soberheid krachtig opgeroepen en uitgestraald wordt. Zij staan er en spreken voor zichzelf, maar fungeren ook als tussenpersonen in de communicatie met de kunstenaar. Via hen krijgt de toeschouwer een genuanceerd inzicht in zijn sterk uitgesproken denkwereld.

Categorieën
Expo Kunstenaar

Beau-isme in Lier

‘Beau-isme’ verwijst naar de naam van de kunstenaar: René Beaumont. Hij is jurist van opleiding (aan de Rijksuniversiteit van Leiden, Nederland), maar creativiteit zat hem in de genen en de zin om dingen zelf te maken is hem met de paplepel ingegeven. Zijn vader, kunstschilder, met wie hij graag filosofische gesprekken voerde, was voor hem een lichtend voorbeeld. René Beaumont ontwikkelde zich als autodidact tot een veelzijdig kunstenaar, en sinds 2017 werkt hij voltijds als beeldhouwer. De menselijke figuur is zijn geprefereerde onderwerp. In zijn werk laat hij zich leiden door de klassieke principes en vereisten van de beeldhouwkunst: de keuze van de beste materialen, respect voor de materie en het onderwerp en vooral een exacte weergave van de anatomie. Beeldhouwen is voor hem niet alleen bedenken, concipiëren en creëren, ook ambacht, vakmanschap gecombineerd met geduld, inzet en doelgerichtheid, en daarbij ligt de lat altijd hoog. Als materialen kiest hij marmer voor eerder zware onderwerpen, brons voor meer luchtige, maar recent heeft hij ook enkele fragiele werken in steen voortgebracht. Heel vaak komen zijn figuren nog niet helemaal los uit hun context. Het lijkt wel of ze betrapt werden en meteen vastgelegd zijn in hun ontstaan, alsof het materiaal node de figuur vrijgeeft die erin opgesloten zat: de steen maakt een metamorfose door, zoals in de alchemie een stof in aard en wezen verandert. Van zijn portretten wil hij dat ze natuurgetrouw zijn, als vanzelf, maar bovenal moeten ze een karakter kunnen weergeven, een spiegel zijn van het innerlijk. Het resultaat van het werk moet altijd het oog bevallen en de zinnen uitdagen.

Tevens worden geëxposeerd een aantal werken van zijn vader, René Beaumont sr., een verdienstelijk kunstschilder. In de loop der decennia evolueerde zijn stijl van ‘typisch jaren vijftig’ via surrealisme gaandeweg naar meer conceptueel tot abstract. René senior exposeerde in de jaren zeventig, tachtig en negentig van de vorige eeuw, vooral in Amsterdam, dikwijls tezamen met Carel Willink, Diana van de Berg, en Hans Kanters. Zijn werken bevinden zich in privécollecties wereldwijd, evenals die van junior, overigens.

Categorieën
Expo Kunstenaar

Tribus

Galerij Artisjok bestaat vijf jaar. Voor deze bijzondere gelegenheid stellen drie in binnen- en buitenland befaamde Belgische kunstenaars hun werk tentoon op een bijzondere locatie even buiten de stad.

Willy Peeters (1957) woont en werkt in Heverlee, bij Leuven. Hij is bekend van de borstbeelden die hij in opdracht maakte, bij voorbeeld van kardinaal Van Roey en van Louis Neefs, en (voor het Federaal Parlement) van ex-premiers Mark Eyskens en Yves Leterme. In zijn eigen creatief werk vallen de ranke, elegante figuren op, volop in beweging, in composities die spelen met evenwicht en harmonische verhoudingen. Vaak zitten die figuren gevat in een bewogen context van vuur of water, waarin ze zich staande of afgeschermd moeten houden, waardoor zijn beelden ook een innerlijke spanning vertonen. Ze komen heel sierlijk over, maar stralen tegelijk ook kracht en dynamiek uit.

Jef Van Grieken (1950) werd geboren in Herenthout, en woont en werkt in Keerbergen. Hij schildert, tekent, maakt pasteltekeningen en grafiek. Zijn werk is te vinden in de verzamelingen van grote Europese instellingen. Zijn grote thema is de vergankelijkheid en het verval. In zijn tekeningen lijken de afbeeldingen uit het omringende niets op te doemen tot in al hun scherpte. In zijn schilderijen (landschappen, maar ook stadsgezichten en impressies opgedaan tijdens reizen)  geeft hij de minutieus exact gereproduceerde werkelijkheid een opvallend, geheimzinnig artistiek patina mee, dat soms magisch-realistisch aandoet. Wat hij afbeeldt, krijgt altijd meer betekenis mee dan wat er te zien valt, en vraagt er zo om intenser bekeken en beleefd te worden.

Hubert Minnebo (1940) werd geboren in Brugge, groeide op in Oostende en woont en werkt in Stalhille (Jabbeke). Hij verwierf vooral faam (ook internationaal) als beeldhouwer en juwelenontwerper, en is een van de weinigen die nog zelf op ambachtelijke wijze zijn werken in brons giet of uit koper drijft in zijn eigen gieterij. Als beeldhouwwerk toont hij forse, sterk gestileerde figuren, samengesteld als constructies met verschillende reliëfs of een opvallende dieptewerking, waarin menselijke gezichten of gestalten te herkennen zijn. Ook in zijn gouden juwelen, unieke exemplaren, gebruikt hij zijn heel typische vormen en composities, met verwijzingen naar de abstract-figuratieve kunst.

De prestigieuze tentoonstelling ‘Tribus’ (de titel verwijst naar de oorspronkelijke drie stammen van het oude Rome), waaraan deze drie befaamde Belgische kunstenaars hun medewerking verlenen, illustreert de allure en de uitstraling die Galerij Artisjok onder de bezielde leiding van galerijhouder Peter Everaert in de loop van de afgelopen vijf jaar in Lier en ver daarbuiten verworven heeft.